orbitae, foeneratur vero latitudini verae 3' 2", ut sit jam vera CG 10' 26" cum reductione 80", itaque C locus ecliptieus 20° 9' 57" et A locus Solis jam 19° 9' 7" et superatio vera AC 10 0' 50". Ad superiorem etiam ascensionem obliquam pro una hora adde 15° 2' 30", erit hic jam asc. obliqua 194° 9' 30", oriente 10° 23' ^£±, cujus angulus orientis est 64" 45' et Q) a nonagesimo 10° 23' Q distabit 80" 13'. Methodo igitur eadem qua prius inveniuntur parallaxes longitudinis 53' 7", latitudinis 25' 42", quarum illa, quippe occidua, demta de superatione vera AC 1° 0; 50" relinquit AE 0° 7' 45", superationem visam, ex quo constat, jam transivisse medium ista vero, diminuta latitudine secundi momenti CG, fit visa latitudo El 14' 58" australis, cum priori momento major fuerit inventa. Sic Luna, quae motu vero FG discessit a nodo N, viso HI videtur ad eum accedere, majoribus quidem decreraentis. Ex hac vero superatione AE et hac latitudine visa El invenitur AI distantia centrorum 1G' 54".
Ex duabus igitur distantiis centrorum, AH, AI, et compositis in unum priore antecessione visibili AD et praesenti superatione AE, ut sit DE 28' 19", ad filura praecepti 170. Rudolph. inquiremus maximae obscurationis momentum et quantitatem, si prius augeatur DE uno horario Solis, ut sit 30' 47", visa vero Jatitudo minor El a majori ejusdem plagae DH auferatur et per diflerentiam HK 4' 2G" perque DE auctam indagetur distantia duorum Lunae situum HI 31' G", ut sit hacc latus trianguli tertium, pars quasi viae Lunae visibilis, latera vero duo reliqua minora seu ardua sint illaé inventae distantiae centrorum visibiles AH, AI. Eas quidem jubet praeceptum prius augerc portionibus sibi analogis de motu Solis intermedio, qui hic fuit unius horae; sed id fit itrt-p'Mz nec citra damnum, nisi anguli AHI, AIH (ut in principiis et finibuis centralium, ad quas respicit praeceptum) fuerint omnino parvi. Faciemus igitur id hoc loco magis ex arte: augebimus enim potius AD, AE et per auctas de novo quaeremus AH, AI; additis illi 1' 50", huic 0' 40" fiunt 22' 24" et 8' 23", quae cum latitudine visibili HI) 19' 24" et El 14' 58" compositis antilogarithmis dant ipsorum HA, AI corrcctarum distantiarmn centrorum antilogarithmos 3.715 et 1.246. y differentia seu argumentum 2.469. Hoc vero argumentum asscquimur, si latus tertium HI dirimamus in partes HL 24' 56" et LI 6' 10"; horum enim antilogarithmi ablati ab antilogarithmis arduorum HA et AI relinquunt communem 1.085 perpendiculi AL ir>' 1". Tanta debebat evenire distantia centrorum in obscuratione niaxima Viennensi, si parallacticus Proteus vincula trianguli rectilinei pateretur.
Quia igitur via Lunae obliqua in una hora inventa fuit 31' G", particulae ejus 24' 5(>" conficientur (stante hac proportione) minutis 40. 20", quare summa obscuratio esset h. 5. 32' 5" apparente Vinnnac. Computavi etiam ad h. G. 32' ipsius occasus Solis invenique distantiam centrorum 33' 48", tribus ferc scrupulis majorem summa semidiametrorum. Itaque Viennae desineret eclipsis solis 6 minutis ante Solis occasum, hora se. 6. 20'. Dcnique calculus ad haec tria momenta repetitus loci Lunae visibilis repraesentavit distantias centrorum ad h. 4. 40' scr. 30. 40" ad h. 5. 31l/2' scr. AL 15' 32", ad h. 6.28' scr. 30. 16", et Lunam quidern in medio adhuc ante Solem uno scrupulo nondum ergo crat appropinquatio centrorum proxima; in hac enim Luna Solem jam superaverit necesse est, quia versus nodum visibilem movetur, miuuens visam latitudinem. Initium ergo correctissiraum Viennae h. 4. 3i)l/2, maxima obscuratio li. f>. 35 Va, finis h. G. 291/ defraudatque nos triangulum in distantia centrorum circa medium dimidio scru-