Rappel de votre demande:


Format de téléchargement: : Texte

Vues 304 à 304 sur 855

Nombre de pages: 1

Notice complète:

Titre : Opera omnia. Vol. 7 / edidit Ch. Frisch...

Auteur : Kepler, Johannes (1571-1630). Auteur du texte

Éditeur : Heyder et Zimmer (Frankofurti a. M.)

Date d'édition : 1858-1871

Contributeur : Frisch, Christian (1807-1882). Éditeur scientifique

Sujet : Astronomie

Notice d'ensemble : http://catalogue.bnf.fr/ark:/12148/cb30678038g

Type : monographie imprimée

Langue : latin

Format : 8 vol. : fig. et pl. ; gr. in-8

Description : Collection numérique : Originaux conservés à la Bibliothèque de l'École polytechnique

Droits : Consultable en ligne

Droits : Public domain

Identifiant : ark:/12148/bpt6k949604

Source : Université Paris Sud, B2-120-7

Conservation numérique : Bibliothèque nationale de France

Date de mise en ligne : 15/10/2007

Le texte affiché peut comporter un certain nombre d'erreurs. En effet, le mode texte de ce document a été généré de façon automatique par un programme de reconnaissance optique de caractères (OCR). Le taux de reconnaissance estimé pour ce document est de 80%.


quem sibi arrogat, et vere, si rejiciatur conclusio, cometas esse coelestes, magnam confutatio in Kepleri doctrina ruinam trahit. Haec vftrba Kepleri ipsius testantur. Tychonis systema falsum esse eontendit prae Copi-rnicano, hoc est omnino falsum, nam bomim est relutivum, at venun absolutuin, ut quandoque dieit Aristoti'les. Dcinde errasse in paralJnxi Martis Tydiuimm, quoniani fldit calculis suorum almnuorum; tantum errorem et tuntaui negligentiam junetim tribuero principi cuipiain astroiioinorum ponnittet, ut credamus zelum «•jus honoris in ce, qui oa tribuitV Kgo non credo, sed et inodus defuusionis idem confirmât. Keplerus meas rationos non aliter solvit, quam negaudo observationes Landgravii, id est in «is ipsis judicium Tychonis: certo hoc non est fidei deieusoris qui tuuailtuarias vocat et iuterdtnn falsas obsorvatioiii-s Tychonis, Keplerus trajectoriam suam in Hyperaspiste ter quaterque obtrudit et fulcit novis conjecturis, quae trajectoria e regione répugnât rationibus Tychonis carurnque fuudaiuento. Dum ergo Keplerus in média ipsa defensione Tychonis trajectoriae inentioriern et confirraationoin ponat, quis nun videt, il lu m pru se, non pro Tychoue certasse et defensionem accommodasse suo ipsius pladto? 'f

Prae se fert pariter Keplerus y.elimi magnum veritatis, quac simulatio ad tldem obtinendam in lectorum animis ma gui est inomenli. Vcrum longe abes?e ab cjus animo ejusmodi philosophicuro zeluiii, non est difficile agnoscere. Num dotVndit Tychonem in conclusione, quam ipso verum non crédit, ut in rationibus, quas ipso pro non neoessariis habet. Prima falsitas Kopleri est: Tychonis rationos esse necessarias ac demonstrativas, eu m alibi asserat. cas esse probables i *2) dicit Keplerus, rationos n Tychono propositas esse probabiles, quas tamen ubique ut goometricas, arithmeticas, athlantacas propoiiit; 3) nie de probabilitate ratio nu m Tychonis disputasse, quod cum adeo abliorreat a verbis meis oportet huic notam esse npertam J'alsitatem dicti sui 4) Tychonis conulusionem fuisse de cometis soluin a se observatis, qnod coelestes fuerint, non de omnibus et pnieturitis et futuris cum constet, ipsum de omnibus couietis eam conclnsionem prutulisse. l'alsitatis argumentum est, quod inea verba et senlentiain depravata et mutata refert, quod se ,,Astrouoniific Tychouicae professorem'' subscribit, at palam se Copernii:i sequaceni ostendit; in mo describendo nunc periturn geometriae dicit, parallaxium accuratiR&imum scriptorem, nunc omnis rognitionis niathematicae et astronomiae exsortem facit, ftlicnbi subtilitatem tri bu it, alibi stultitiani exprobrat, tarditateni usque asininam, et qui nihil videam, eum interdinu t«culatissimuin appellot. In maledinendo etiam mihi Keplorus ultra omne tas. ultra omnns limites disputationum literariarum «t civilitatis praetextum sunnt nltionis Tychonis; npmesiri qunndam ubtendit, quasi ego nenipe injurias in Tychonem et probra iugesserirn et is regerat. At tnlsum hoc esse et malerlicentiao ejus improbitatem ostendam. Oocasio fuit diputatio in ro summo rontroversa; accurri ego, qui si non aliud, saltuni totani aetatum eamque longaevam in studiis philosophiac postii ad cam dissertationem. Quid alienum a proiVssiono fiui"? Quid supra libertatem philosophaudi? Comparatur npitiiti tricennaria cum opinione 2000 annorum, opinio Tychonis et Kepleri cum opinione Aristotulis, IMatouis, Graecorum, Latinorum, Arabum, academiae Farisi(>nsis, Gerruanicarum «.-te., mathematicorum praoterea iusignium, quorum Ptolemaeus nnus instar omnium, Kcgiouiontanus instar multorum cum quo Kegiomontano qnis adeo maie feriatus sit qui componat Tychonem et Keplormn? Et in comparatioue adoo dissimili erit, qui audeat conuptam nieutein tribuere, temeritatem, imperltiam, doctrinnm abolondam ei, qui tôt seculorum, t tot doctoruni, tantorum mathematicorum sententiam sequatur? Nunc cum in antiqua sententia tot praecedunt mathematicl gravissimi, audebit tamen Keplerus, tennis adeo et indigestao in omnibus senteutiis doctrinae homo, eam sortantes temeritatis et mentis corruptae danmare'?11 etc. Concludens Claramoiitius affert »exemplinn contra novatores loves ac turbidos scientfarum ac artium passim susr.eptarum* sententiam i>a judicibus selrctis* promulgatam in Pfltrum Rnmnm (Lutetiae 4. Cal. Mart, 1540.), et tandem sic «nom facit libri sui: »Doleo tuaiu vicem credisno te iniposuisso saj)ientibus ? '? Actum esse.t de matliematicis hoc seculo scientiis, si pênes oarum professores pro geornetric.is rationibus atquo instantiis maledicta fallaciaeque posseut sustiuere vicem. Nescio quam acquis auribus audieruiuin vel oculis legentiuiu uteris, dum agnoscent, te non pro veritate ac pro ofHcio scripsisse, sed ]>ro tua fa!sa opinione certasso ad ejiisque (lofensionem adumbrandam perturbationem veritatum matheniaticarnra, violationem methodi faruin reveritiun non esse. Keputa to nobili (ut audio) génère ortum esse, mu 1 tain nominis celebritatem obtinere; considéra, qui mores homiaom conspicuum deceant: hos sequerc. Pro christiana charitato loco maledictorum hanc tibi amicam admonitionein repondo.

Verum enim vero acriore multo admonifione ub id eges, quod Ae^lao in appendice Hyperaspistis maledixeris. Debebat te adinonorc nomen, quod ab annominatiouo cum tu deduxeris, non est tamen id fortuito factum. Si Aogle splendoreru signiticat, jam qui illi adversantur sunt in tenebris. Aperi oculos luci, cousulo tibi et ex obsotiris seutir.etis ill