de Huygens a été acquis par Leibniz; il fe trouve encore aujourd'hui à Hannovre. Comme nous le difons autH plus loin (p. 764) Huygens avait l'habitude de pourvoir tes livres de notes marginales. Ce font dans le livre en quedion les fuivantes:
P. 5 verfo de la préface: An non aeque impofïibile ett circulum fccare fectionem conicam in uno vel tribus punélis. Et tamen huiufinodi inter(e~tionis xquationes cubica: folvuntur !).
P. 3. prop. 2. Ha;c ett methodus Icuratii ~).
P. 16. prop. g. Hoc demonflrari potdt pofita cauttone, qua* e!t in fine propofitionis 6)..
P. 86. prop. ~6. Hocproblemaunacumgfeqq.egoanno t658invenietmetius conftrnxi. Au~tor tumnt ex Wallifii libre ~).
P. 96. prop. 5 1. Hoc etiam anno 16~~ jam invencram ~).
P. t g. prop. 63. Inventum Wrenii *').
P. 128. prop. 6p. Bonum '").
P. tgo. prop. ~o. Egregia demon~ratio ").
~) Nous ne croyons pas devoir reproduire ici la préface ni discuter la question desavoir comment la note de Huygenss'y applique. !Mcme remarque pour la prop. 2 qui n'est pas énoncée explicitement et dont la démonstration occupe plus de 5 pages.
~) Prop. 5. Ad rcctam AF ducautur duae curvae AR, AD et rectae AF sit perpendieularis recta FD çurvas secans in punctis E, D, ducanturque rectae GE, CD curvas tangentes. Dico rectas EG, DC non esse para))e)a~.
La ~cautioin nne" est la suivante: Animadvertendumestnoshictantum)oquidei)iiscurvis simplicibus, quae (quo longius distant ab A) eo majorent intercipiunt rectam ED; nam ex hac suppositione pendet demonstrationis vis.
7) Prop. ~6. Invenire circuium aequatem superficiei conoidis paraboticae.
~) Prop. 51. Invenire rectam aequatem curvae parabo)icac.
9) Prop. 63. Dico curvam Ct)A dup)a<n esse rectae A G.
CBA représente une demi-cyctoîde, AG le diamètre du cercle roulant dont un point décrit la cyctoMe.
'") Prop. 69. Theorema: Si circuti circumferentia dividatur in partes quotcunque aequales et numero impares, et aquotibetperipheriaepunctoadomnesejusdemdivisionesre'~taeducantur: si circulus dividatur in tres partes aequa)es,critsummapnmarumaequa)isu)timae;si in quinque, erit summa primarum et ultimae acqualis summae secundarum; si in septem, crit summa primarumettertiarumaequa)issummaesecundarumctutt)mae,siinnovem,entsumm3primarum, tertiarum et ultimae aequalis summae secundarum et quartarum; atque ita deinceps in infinitum. Dicimus autem rectas primas esse ii)as, quae ducuntur ad divisiones ex utraque parte puncto assignato proximas; secundas, illas rectas quae ducuntur ad divisiones primis ex utraque parte succedentes.
") Prop. 70. Theorema. Si circulus parabolam in pluribus punctis sectierit, e quibus in axem ea utraque parte rectae perpendictilares demittantur, erit ea ab una parte axis aequaiisiHisab altera parte: quod fi ab utraque parte in duobus pun~tis i))am secet; eruut (imititerduaeab una parte fimul aequales duabus ab altéra parte fimu).