fn)3-f~f, M< A~yot/o'<. Aristot. Excmpla parandse pecuniœ. lib. 2. o!xoyc/t<x&!f. Arist. 283 tom. 2 ~).
32. Alexander Macedonùm rex d!(cere geometriam infbetix coeperat, fciturus quam pufilla terra effet ex qua minimum occupaverat. Erant illa quœ tradebantur fubtilia et diligenti intentionc ditce~da: non qux percipere vsetanus homo poffet, et trans oceanum cogitationes fuas mittens. Facilia, inquit, me doce. Cui proeceptor, ma inquit omnibus eadem funt, xque diflicilia. Seneca 3s).
33. Latrunculis tudimus, in fupervacuis fubtilitas teritur. Seneca 36). Poteft dici in eos qui difficilia problemata fectantur fine détenu.
3~ Novit paucos fecura quies 3~).
3S. Utrumque devitandum eft ne vel nmi!is malis fias quia mutti funt, neve inimicus multis, quia diflimiles funt ~).
~) D'après l'édition de J. Bekker cet endroit se trouve au lib. 7 Ethicorum ad Eudemum. ~) Epistola XCt(L.Annxi Senec~ Philosophi Opera qua*exstant omnia. Ed.J.Lipsius.Antverpix, B. Moretus, 1632).
36) Episto)a CVI. En t6pt Huygens cite cette sentencede mémoire (il écrit ~ca)cn)is" au lieu de ~)atn)ncu!is")dansunetettreà Leibniz (T. X, p. tap), et de nouveau en lopadansuneiettre au marquis de t'Hospita) (T. X, p. 354).
~) Huygens n'indique pas à quel auteur il emprunte les sentences 34 et 35. La première se trouve chez Sénèque, vs. !ys du "Hercules Furens"; la deuxième dans i'~Epistoia ad I.ucitium" 7.8 du même auteur (où nous trouvons la teçon ~neve" au lieu de ~ne ve)").