bertus Ostendi, monachi et socii ejus, et Arpinus, et Raimundus Guiscard, et Gaucelinus Gasc, fratres domus et prcedictus Helias, et Brunetus, et plures alii 1.
x
4~5-~20 (?). Accord entre les moines de La Sauve et Guillaume de Montandre, seigneur de Didonne, qui les avait molestés.
Ne, pro temporis cursu, oblivioni tradantur quse dignà sunt memorari, placuit quod, cum R. abbas Silva: Majoris, et conventus ejusdem ecclesise conquererentur de domino Didonia3, nomine Guillelmo de Monte Andronis 3, super quibusdam gravaminibus quse prœiatus Guillelmus inferebat domui beati Nicholai de Roiano et nominatim de carnagio de avena, de talliis hominum sancti Nicholai, praedictus autem Guillelmus, super his conventus 5, in praenotatis gravaminibus se reum esse cognovit, testificans, audientibus miis suis et multis aliis, terram beati Nicholai de Roiano immunem esse in omnibus, a cujuslibet tam ipsius domini terrse quam prtBpositi s ac ministrorum suorum gravamine et exactione
1. Une autre charte, rédigée dans les mêmes termes, permet à Pierre Baron d'étabiir des hôtes sur une terre inculte, située également au vi!iage de Bernezac cette terre lui avait été apportée en mariage par la fille d'Orsand « Non multum terrœ incu)tœ, in villa sancti Nicholai de Hoiano, quam acceperat cum filia Orsandi » (p. 't2t).
2. Cette initiale paraît désigner Runauld, qui fut abbé de La Sauve de 1118 à 1120. (Gallia christiana, t. n, col. 869).
3. Montandre, chef-lieu de canton de l'arrondissement de Jonzac. 4. Droit sur les bestiaux, perçu tantôt en nature, tantôt en argent. (Du Cange, au mot carnaticum ou à ses synonymes carnalagium, cartM~KMK, etc.). Le savant glossateur donne, t. il, p. 355, un extrait du cartu)aire du prieuré de Sainte-Gemme, au diocèse de Saintes, où il est question du « carnagium de porcis creisendariis f c'était la portion du croit des porcs baillés à cheptel, qui revenait au bailleur, propriétaire du bétail ainsi anermé. 5. Assigné en justice.
6. Prévôt, principal officier d'une seigneurie.